Get down and write.
Life is full of surprises. You might see it every day, passing by it every day and the next day, it's gone.
24 Disember 2013. Lebat berdaun kuning dan bahagia je dia terbang-terbang luruhkan daun ala-ala snow di bumi yang sejuk waktu tu.
28 Disember 2013. Hilang kuning, cuma tinggal batang dan sikit daun-daun lebihan yang bersedia untuk luruh. Waktu tu, kita belajar apa hikmah Allah wujudkan musim luruh, kenapa daun-daun digugurkan sebenarnya ke tanah? Apa yang jadi kepada akar dan ranting-ranting pokok waktu musim luruh, baru kita kenapa cara mereka hidup macam tu.
30 Disember 2013. Makin tiada daun. Tinggal ranting sepi-sepi bergoyang dalam musim sejuk di sini. Tapi kita suka. Ranting dan ranting saja. Terima kasih pokok.
21 Januari 2014 malam. Kita lalu dan tengok cuma ada ini. Sedihnyaaaa :'l Ini memanglah sebatang pokok (okay lepas ni boleh tulis pulak autobiografi aku sebatang pokok =.=) tapi pokok ni ... hmmm ... pokok special, no? :'l
Rest in peace pokok. Jumpa lagi, maybe as kertas or tisu or apa-apa.
Dan waktu balik tadi, someone tunjuk kertas ni. Emo tak?
" Awak telah menyusahkan saya pada hari ini. "
Anyway, baku sangat bahasa dia kalau nak emo. Hmm kertas ni kita jumpa kat sini.
Relation nota tu dengan pokok? Apakah itu nota buat pokok? Atau itu nota pokok kepada kita? Atau itu untuk pokok daripada penebang pokok? Hmm mungkin itu sebenarnya hanya sekeping kertas yang terbang dari tong sampah.
Good bye pokok. We'll miss you.
No comments:
Post a Comment